En plotseling blijkt dat het geld dat je hebt niet betekent dat wanneer het coronavirus op je deur klopt, je hem het rekeningoverzicht laat zien, en hij zijn excuses zal aanbieden en vertrekken.
En plotseling blijkt dat het niet het belangrijkste is om een nieuwe iPhone te hebben om naar een zieke vriend te kunnen bellen om hem met een goed woord te ondersteunen.
En plots blijkt dat je geen schoenen uit de voorjaarscollectie nodig hebt, want die heb je genoeg om naar je oudere buurman toe te rennen en te vragen of je voor hem of haar brood moet kopen, omdat je je zorgen maakt over zijn of haar leven.
En opeens is het niet het belangrijkste, met welk automodel je rijdt naar het werk, want je steekt je neus de deur niet uit.
En opeens is de keukenrenovatie niet het belangrijkste, omdat de oude voldoende lijkt om pasta in quarantaine te bewaren.
En opeens is het niet de belangrijkste kleur en snit van je trouwjurk, want er komen geen bruiloften.
En plotseling blijkt dat je geen vijftig inch tv nodig hebt om te skypen met je ouders of kleinkinderen, omdat je bang bent voor hun gezondheid en leven.
En plots blijkt dat je tot nu toe prachtige momenten hebt meegemaakt, want als je thuis zit kijk je door oude foto’s en besef je hoe geweldig mensen je om je heen hebt die je niet elke dag waardeert.
En plots blijkt dat 85 rollen toiletpapier je blijer maken dan parfums van Chanel. En opeens blijkt dat het echt niet uitmaakte of je kind een A of een C kreeg, want nu je thuis met hem bent merk je dat hij zijn best doet voor deze sterke C.
En plots blijkt dat je niet vijf gebalanceerde maaltijden per dag hoeft te eten, want je geniet van een simpele kom pasta of rijst.
En opeens zie je de gehele mensheid door een andere bril, het maakt niet uit of hij blank, zwart, Christen, Moslim, vluchteling, Amerikaan of Arabier is, we zitten allen in hetzelfde verhaal.
En plotseling blijkt dat de WERELD mooi en krachtig is, en de mens is zo klein.
Vertaald uit een tekst door Czerstwy Bochen