Does gek!

Ik ben14 jaar en zit mij te vervelen in de woonkamer van mijn ouderlijk huis. Totdat ik op de radio mijn favoriete nummer hoor. Ik spring op en draai de volumeknop een flinke slag naar rechts, om vervolgens al springend en dansend helemaal uit mijn dak te gaan. In een split second lig ik op de grond te gillen van de pijn.
 
Door het malloote gedans en gespring ging ik volledig door mijn enkel. Als ik er nu 45 jaar later aan terug denk voel ik weer de helse pijn. 
 
Was het pure pech?
 
Was het pure pech dat ik onderuitging? Toendertijd dacht ik van wel. Mijn ouders vonden het daarentegen niet gek dat ik onderuit was gegaan. Ze zeiden: ‘Dan moet je maar niet zo gek doen!’
 
Mensen die bij mij aanschuiven aan de coachtafel, krijgen regelmatig van mij te horen: Doe eens gek! Hou het luchtig! Maak een vreugdedansje! Dat is voor mensen niet altijd eenvoudig en ik begrijp als geen ander, dat je dat ergens in je leven kunt zijn kwijtgeraakt. 
 
Als kind hebben we geleerd ons aan te passen
 
Als kind moest je lief en beleefd zijn als er visite kwam. Je moest stil zijn en je netjes gedragen en vooral niet te veel opvallen. We hebben als kind allemaal geleerd ons in te houden en aan te passen. Als je vader moest slapen of je moeder hoofdpijn had moest je stil zijn. Als kind wil je niets liever dan dat er van je wordt gehouden, dus je past je aan. 
 
Je ouders wisten vaak ook niet beter en het was vroeger bij hen thuis waarschijnlijk niet anders. Je ouders als schuldigen aanwijzen lost niets op. 
 
Doorgaans hebben ouders het beste voor met hun kinderen, ook al was het niet altijd het beste voor jou……

Ga op zoek naar je speelse kind!
 
Ga op zoek naar het blije, vrije, spontane en enthousiaste kind in jezelf. Dat nooit weg is geweest. Je hebt het alleen onbewust weggedrukt en de mond gesnoerd. En waarschijnlijk gezegd dat het stil moest zijn en vooral normaal moest doen. 
 
Je bent je eigen strenge ouder geworden
 
Wanneer het niet lukt om contact te maken met dat onbezorgde deel in jezelf, dat vrij is, plezier maakt en geniet, dan blijf je moe en vastzitten in oude patronen uit je jeugd.
 
Je maakt de ander nog steeds belangrijker dan jezelf en past je voortdurend aan. Je mag pas genieten als je eerst voor de ander hebt gezorgd. Je wilt de perfecte dochter, zoon, vader, moeder, vriend(in) of collega zijn. 
 
Je bent je eigen strenge en kritische ouder geworden. Je gedraagt je zoals het hoort en voldoet aan de verwachtingen van anderen, waarbij je jezelf vergeet en uitput. 
 
Oude patronen putten je uit
 
Dat kan lange tijd goed gaan, tot er vroeg of laat een moment komt dat het je allemaal te veel wordt. 
 
Je wordt dan stilgezet door je lichaam. Je wordt ziek of het schiet bijvoorbeeld in je rug of je komt in een burn-out of depressie terecht.
 
Wil je zicht op je oude patronen en ermee afrekenen? Wil jij meer energie zodat je weer in vrijheid plezier kunt maken en genieten van het leven? Lees hier meer