Hij vroeg haar: ‘Wat is jouw geheim van gelukkig zijn?’ En ze antwoordde:
Als ik, als reactie op de pijn en het onrecht
in de wereld, bezoek krijg van een sterke
emotie zoals angst of woede, dan laat ik
mezelf toe om die emotie helemaal te
voelen. Ik huil als het moet en doe
wat nodig is om het te verwerken.
En als ik alles heb verwerkt, dan laat ik
mezelf er niet langer dan nodig is
onder lijden. Eén of twee keer is genoeg,
daarna laat ik het los.
Want er zijn twee soorten pijn in het leven:
Pijn die we niet kunnen vermijden en pijn die
we voor onszelf creëren, door ons vast
te houden aan alles wat ons in het
verleden pijn heeft gedaan of ons in
de toekomst pijn kan doen, door dit
steeds opnieuw in onze gedachten
te herhalen.
Mijn woede is duur. Ik bewaar het alleen
voor dat wat werkelijk boosheid waard is.
En als er iets is, dan kan ik mijn boosheid
omzetten in een positieve en
constructieve actie om verandering in
de wereld te creëren, op welke
kleine manier dan ook.
Daarna laat ik het helemaal los.
Want het leven is te kort om jezelf
te straffen voor de fouten van iemand
anders en kan veel beter worden
besteed.
Je kunt beter focussen op wat je
kunt creëren en op alles wat mooi
en verrijkend is in de wereld.
Verbind je daarom opnieuw
met je innerlijke vreugde, want
dat is je natuurlijke staat
en geboorterecht.
Laat anderen verantwoordelijk zijn
voor de gevolgen van hun daden,
want jij bent alleen verantwoordelijk
voor je eigen daden.
Geen enkele persoon, plaats of
situatie heeft de macht om jou te
beroven van de vrede die je ten
alle tijde binnenin jezelf kunt
vinden.
Lees hier meer als je definitief wilt afrekenen het heftige emoties